افغانستان امروز در سکوت و بهتی حیرت آور مدفون شده است و بر خلاف عقیده ی غافلان این گروهک به صرف استفاده از لپ تاب و گوشی لمسی تغییری در رویکردشان دیده نمیشود…همان گروه بیست سال پیش اند و بس…
و اما اشرف غنی
خادم یا خائن ، فاتح یا سارق، فروشنده ای ناشی که عمر سیاسی اش تا همین روزها بود…
بگذریم…
و پنجشیر:
اگر گوش شنوایی داشته باشیم، ندایی از شهری در شمال خاوری افغانستان که دنیا آن را با نام احمدشاه مسعود میشناسد به گوش میرسد!
احمد شاه مسعود فردی که یک روز قبل از حادثه یازده سپتامبر توسط همین گروه طالبان ترور شد و به شیر درهی پنجشیر ملقب است. و اینک پسرش احمد مسعود راه پدر را طی میکند و با مشاهده ی حصر کشورش بر علیه این قوم که پیروزی را با الرعب باالنصر وارونه پنداشتهاند، برخواسته و منتقم خون پدر و باز پسگیری کشور است. !و فریاد : هل من ناس ینصرونی سرداده تا باشد کسی که به یاریش برخیزد….
در این برهه زمانی افرادی خواهان موضع گیری مخفی و ظاهری در برابر طالبان هستند، اما به حرافی این قوم امیدی نیست زمانی که به قدرت کامل برسند، آن هنگام چهره ی واقعی خود را نشان خواهند داد و آیا از شیعه کشی دست برداشته اند؟؟
اکنون بهترین فعل قبل از تحرک بیشتر طالبان در سطح بین الملل و قبل از قدرت گرفتن آنان چه میتواند باشد؟ آیا منتظر عمل از آنها باشیم ؟ و یا فریاد تظلم خواهی هل من ناس ینصرونی فرزند احمد شاه مسعود رو شنیده و لبیک گوییم؟ و به یاریش بشتابیم تا وقت بیش از این فوت نشود! یا همچون تجربیات قبل با طالبان در داخل مرزهای افغانستان به گپ و گفت حتی با صدای بلند بپردازیم؟ یا متناظر با تجربگاه هایی مثه سوریه و عراق و یمن…و دفاع را از داخل مرزهای آنان شروع کنیم؟ که این استراتژی امتحانش را در دکترین نظامی خوب پس داده….
و در پایان باید دید پسرمسعود ارمغانی از آزادی و صلح برای این کشور دائم الجنگ به ارمغان خواهد آورد یا خیر؟ گذشت زمان و تجهیز این فرزند دره ی پنجشیر وزن آینده ی اتفاقات افغانستان را نمایان خواهد کرد…
و امروز خبر رسید که پسرمسعود با پیام صلح به طالبان برای گفتگو و مذاکره قدم پیش گذاشته است و طالبان با قبول این پیام تجهیزات خود را از سه جناح به دره ی پنجشیر روانه کرده و پنجشیر اکنون در محاصره طالبان است.
سکوت نکنیم که سکوت اکنون پشیمانی فردا را به بار خواهد آورد…
یکم شهریور هزاروچهارصد.چهاردهم محرم الحرام هزار و چهارصدوچهار.
- نویسنده : حمیدرضا فضلی